مقطع کارشناسی ارشد رشته : ادبیات و زبان فارسی
عنوان : نقد روان کاوانه، مسائل مختلف روان شناسی در متون ادبی
برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود
(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)
تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
مقدمه
ادبیات قلمرو وسیعی را در بر میگیرد که شامل موضوعات گوناگونی است و با دانشهای متعددی در ارتباط است و روشهای مختلفی را نیز برای مطالعه و بررسی آن میتوان به کار گرفت؛ به عبارت دیگر بسیاری از مسائل ادبی “چند تباری” است و به دلیل گسترده بودن، ریشه در علوم مختلف دوانده است؛ بنابراین برای حل یا تبیین آنها باید علوم مختلف را کاوید. اصولاً ادبیات دربارهی همه چیز بحث میکند: زندگی، جوانی، پیری، مرگ، عشق، خانواده، اجتماع، ایمان و به طور خلاصه زندگی با تمام تنوع و گوناگونیاش؛ بنابراین مشکل است که بتوان آن را در یک حوزه محدود کرد. و به همین سبب است که مطالعات ادبی همیشه مبحث و گفتمانهای زیباشناختی، روانشناسی، نظری و عملی را در برداشته است. در واقع پژوهشگران این حوزه در عین تلاش برای تعریف مطالعات ادبی، به منزلهی یک رشته دانش، از مسائل نظری این حوزه آگاه بودهاند و در انواع راهحلهای ممکن و محتمل برای رویارویی با مسائل مبتلا به آن را تعمق کردهاند(رها دوست،197:1382). حوزهی پژوهش در این پایاننامه مربوط به “روانشناسی ادبیات” است. منظور از «روانشناسی ادبیات مطالعهی روانشناختی نویسنده به عنوان نوع یا فرد، یا مطالعهی فرآیند آفرینش، یا مطالعهی سنخها و قوانین روانشناختی موجود در آثار ادبی، یا سرانجام مطالعهی تأثیر ادبیات به خوانندگان یک اثر ادبی است»(ولک،82:1382).
رویکرد میان رشتهای را میتوان در پژوهشهای گوناگونی که در رشتههای مرتبط با مطالعات ادبی شکلگرفتهاند به وضوح دید، از جمله تحلیل گفتمان، مطالعات فرهنگی، نشانه شناسی، جامعهشناسی ادبیات، روانشناسی ادبیات و… که در این پژوهش با بررسی و تحلیل شخصیتهای دو داستان تراژدیک شاهنامه، رستم و سهراب و رستم و اسفندیار از دیدگاه روانشناسی؛ میتوانیم رابطه دو رشته روانشناسی و ادبیات را به روشنی مشاهده نماییم.
شاهنامه، که اثری ارزشمند و محصول ناخودآگاه جمعی و ملی اقوام ایرانی و از نوع حماسه است؛ داستانهایش به ویژه در بخشهای اسطورهای و حماسی، میتواند نمادین و دارای معانی ژرف و عمیق باشد. و یکی از زمینههایی که میتواند بستر پژوهش شاهنامه باشد و آثار و نتایج مفیدی به دست دهد، بستر روانکاوی و روانشناسی است.
روانکاوی، نوعی روانشناسی اعماق است، که برای فعالیتهای فیزیکی نیمه آگاه و ناخودآگاه اهمیت بسیاری قائل است(پور افکاری،1373:یج). از جمله مباحث جالب، مهم و پیچیده در روانشناسی موضوع شخصیت است و یکی از جنبههای بسیار با اهمیت نظریههای شخصیت، تصور یا برداشتی است که هر نظریهپرداز از ماهیت انسان دارد. اگر بتوان با الهام از یافتههای علمی روانشناسان برجسته، مفروضههای اساسی درباره ماهیت انسان را تبیین کرد، گام مؤثری برای شناخت شخصیت انسان میتوان برداشت. اما به طور کلی شناخت انسان بسیار دشوار است زیرا فرد انسانی، یک واحد هماهنگ نیست و سرشت او سرشار از تناقض است(فراست خواه،1:1384). اما با این وجود ما میتوانیم «امروزه شخصیتهای آثار ادبی را همانند انسانهای واقعی روانکاوی کنیم»(پاینده،1:1386) چرا که قهرمانها و ضد قهرمانها و به طور کلی شخصیتهای نقش گرفته در شاهنامه؛ مثل هر انسانی هستند که در زندگی میبینیم. انسانهایی که در معرض خطرند، خطر دور شدن از راز انسانی زندگیشان.
این پایاننامه در پنج فصل تدوین شده است که عبارت است از:
فصل اول: در این فصل مقدمه، مسئلهی پژوهش، پیشینهی علمی پژوهش، اهمیت و اهداف، پرسش و روش اجرایی پژوهش ذکر شده است.
فصل دوم: در این فصل، ضمن بیان تعاریفی از حماسه و اسطوره؛ به رابطه بین این دو پرداخته شده، سپس، مطالبی مختصر در خصوص فردوسی و اثرش، شاهنامه ذکر شده است. و در پایان ضمن تعریفی از تراژدی، به توضیح مختصری از داستانها و جنبهی تراژدی بودن آنها بسنده کردهایم.
فصل سوم: در این فصل،کلیاتی دربارهی نقد ادبی، ماهیت و هدف روانکاوی، نقد روانشناسانه، و رابطه روانشناسی با ادبیات ذکر شده است. سپس به معرفی روانشناسانی که از نظرات آنها در این پژوهش بهره گرفته شد؛ با توضیح مختصری از دیدگاههایشان، پرداختهایم. و در پایان کلیاتی در خصوص شخصیت و انواع آن نوشته شده است.
برای دانلود پایان نامه اینجا کلیک کنید
لینک بالا اشتباه است
:: بازدید از این مطلب : 272
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0